Πολύ συχνά βλέπουμε το παραπάνω να υποστηρίζεται από δύο σκοπιές. Από τη μία από ανθρώπους που θεωρούν ότι η ψήφος τους θα πάει σε ένα κόμμα που δε θα εκλεγεί ή από ανθρώπους που θεωρούν ότι όλα τα κόμματα “ίδια είναι”.

Διαφωνούμε.

Είναι σημαντικό κομμάτι της δημοκρατίας οι πολίτες να συμμετέχουν σε αυτήν. Για να διαβάζεις αυτό το κείμενο, θέλουμε να ελπίζουμε ότι η ψήφος σου δε θα πήγαινε σε καμία περίπτωση στην ακροδεξιά ή σε άλλης μορφής ακραία συντηρητικές δυνάμεις. Αυτό και μόνο είναι σημαντική εκπλήρωση υποχρέωσης προς μια κοινωνία που εκφασίζεται με τρομακτικό ρυθμό. Όμως, η δύναμη της ψήφου μας δε σταματάει εκεί. Πέρα από τα ίδια τα κόμματα, των οποίων οι θέσεις πολύ συχνά δεν είναι ούτε σαφείς ούτε αξιόπιστες, υπάρχουν και οι θέσεις και η ποιότητα των μεμονωμένων υποψηφίων εντός των κομμάτων. Ψηφίζοντας τα υποψήφια άτομα που εμπιστεύεσαι ή με τα οποία συμφωνείς σε μεγαλύτερο βαθμό ενισχύεις τις ιδέες που πρεσβεύουν.

Ειδικά με δεδομένη την πολύ συχνά αντιδικαιωματική και σίγουρα φοβική στάση των κρατών-μελών αλλά και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες, η οποία κορυφώθηκε από το 2015, είναι απόλυτα κατανοητή η άποψη αυτή. Πράγματι,

Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί και καλύτερα.

Δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως οι αποφάσεις, αλλά και τα εμπόδια που μπήκαν σε τυχόν προσπάθειες για εξεύρεση ευρωπαϊκών λύσεων σε πολλά θέματα προχώρησαν ή απορρίφθηκαν από ανθρώπους που εξελέγησαν. Αυτό αφορά ανθρώπους που εξελέγησαν σε εθνικό επίπεδο αλλά και ανθρώπους που εξελέγησαν σε ευρωπαϊκό.

Λέγοντας τα παραπάνω, δε θα πρέπει να προσπεράσουμε όλα τα θετικά μέτρα που έχει εξασφαλίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση για εμάς. Από τις οδηγίες ενάντια σε διακρίσεις, για την προστασία των προσωπικών δεδομένων αλλά και με πολλές άλλες πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβανομένων και των χρηματοδοτήσεων που παρέχει με σκοπό την εξάλειψη των διακρίσεων, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικά στο ελληνικό πλαίσιο, έχει στρέψει τους νόμους και τις θεσμικές διαδικασίες προς τη θετική κατεύθυνση.

Σε αντιστοιχία, όμως, και με τις εθνικές κυβερνήσεις, οι πολιτικές θα είναι τόσο συμπεριληπτικές όσο και οι άνθρωποι που τις καταρτούν. Ψηφίζοντας ένα προοδευτικότερο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή αποτρέποντας ένα συντηρητικότερο, μπορούμε να επηρεάσουμε έντονα το τι έχει νόημα να περιμένουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση τα επόμενα χρόνια.

Πράγματι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πέρα από την οδηγία που απαγορεύει τις διακρίσεις στον εργασιακό τομέα και την οδηγία σχετικά με την προστασία θυμάτων εγκλημάτων, δεν έχει καταφέρει να προχωρήσει σε άλλες δεσμευτικές πρωτοβουλίες για την προστασία της LGBTQI κοινότητας. Η, πολυπόθητη από εμάς, δεσμευτική οδηγία για οριζόντια απαγόρευση διακρίσεων σε όλους τους τομείς βρίσκεται από το 2008 μπλοκαρισμένη στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς δεν έχει καταφέρει να λάβει την ομόφωνη έγκριση των 28 κρατών-μελών.

Σε ό,τι επίπεδο όμως του επιτρέπεται, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει κάνει όντως σημαντικά βήματα. Ιδιαίτερα χάρη σε μια ομάδα ευρωβουλευτών/ριών που συγκροτούν το LGBTI Intergroup, το ευρωκοινοβούλιο έχει προχωρήσει σε δεκάδες ψηφίσματα και αναφορές, όπως το εμβληματικό ψήφισμα για τα ίντερσεξ δικαιώματα το Φεβρουάριο του 2019, στα οποία ζητείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και τα κράτη-μέλη να προχωρήσουν σε σειρά συγκεκριμένων μέτρων για την προστασία της LGBTQI+ κοινότητας. Τα ψηφίσματα και οι αναφορές αυτές, πέρα από το θεσμικό τους ρόλο, έχουν βοηθήσει τις LGBTQI+ διεκδικήσεις και σε επίπεδο ορατότητας αλλά και σε επίπεδο κανονικοποίησης στην κοινή γνώμη. Είναι σημαντικό με την ψήφο μας να ενισχύσουμε τη δύναμη και τις φωνές του LGBTI Intergroup.

Πολύ συχνά, ερχόμενα σε επαφή με αδιαφανείς διαδικασίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως οι συνεδριάσεις του Eurogroup, ή σε επαφή όπου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπλοκάρεται από γραφειοκρατία γίνεται δύσκολα κατανοητό γιατί είναι σημαντικό να εκλέγουμε προοδευτικούς εκπροσώπους που αντιλαμβάνονται τη σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Έχει όμως μεγάλη σημασία

Πέρα από την πραγματική εξουσία που το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει, η ρητορική μίσους που έχει ακουστεί από τα έδρανα της ευρωβουλής κανονικοποιεί μέρα με τη μέρα τη μισαλλοδοξία και το ατόφιο μίσος. Είναι στο χέρι μας οι εκπρόσωποι που θα εκλέξουμε αν όχι να μοιράζονται το ίδιο όραμα και ιδανικά με εμάς, τουλάχιστον να μάχονται ιδεολογικά τους ακραίους που βρίσκονται σε όλους τους πολιτικούς χώρους, αλλά κυρίως την ακροδεξιά και τον φασίζοντα ευρωσκεπτικισμό ή ακόμα και νεοναζισμό, που απειλούν όσα δικαιώματα έχουμε κατακτήσει μέχρι σήμερα.