Τη στιγμή που η Ελλάδα #μένει_σπίτι και επιβάλλεται απαγόρευση της κυκλοφορίας με λίγες εξαιρέσεις για τους πολίτες, για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα το γεγονός αυτό γίνεται ένα ακόμα εμπόδιο στην κοινωνικοποίηση, στην έκφραση και τελικά στην παρουσία τους στο δημόσιο χώρο. Τις τελευταίες εβδομάδες, η αγωνία των μελών της Colour Youth, όπως και όλου του πλανήτη, μεγάλωνε συνεχώς όσο αυξανόταν η διάδοση του COVID-19. Η οργάνωσή μας συντάχθηκε από την αρχή στην προσπάθεια για την προστασία της δημόσιας υγείας, καθώς ανακοίνωσε γρήγορα την ακύρωση όλων των συγκεντρωσεων και δράσεών της. Απόφαση επίπονη, αφού οι συναντήσεις αυτές αποτελούσαν σπάνιες και πολύτιμες στιγμές κοινωνικοποίησης για τη ΛΟΑΤΚΙ+ νεολαία της Αθήνας, που δυσκολεύεται να βρει άλλους φιλικούς χώρους.
Το μέτρο για ολική απαγόρευση της κυκλοφορίας με ελάχιστες εξαιρέσεις και με έλεγχο της αστυνομικής ταυτότητας αφήνει τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα πιο εκτεθειμένα από ποτέ στη βία, τόσο στο οικογενειακό περιβάλλον όσο και στο δημόσιο χώρο. Μέχρι τώρα ήταν πιο εύκολη η διαφυγή, έστω και προσωρινά, από μια οικογένεια αφιλόξενη ή κακοποιητική, από ένα μέρος όπου δεν είχαμε τη δυνατότητα να εκφράσουμε όλες μας τις ταυτότητες. Μέχρι τώρα, ένα τρανς ή non-binary άτομο που δεν έχει αλλάξει τα επίσημα έγγραφά του και η φωτογραφία στην ταυτότητά του δε συμβαδίζει με την εμφάνισή του, μπορούσε να βγει για τα ψώνια ή τις εκκρεμότητές του χωρίς το φόβο της αστυνομικής βίας. Με τα νέα μέτρα όμως, κάθε έξοδος γίνεται μια περιπέτεια άγχους και αβεβαιότητας με πανταχού παρόντα το φόβο για αμφισβήτηση της ταυτότητας και της ύπαρξής μας, για στιγματισμό και σωματική ή ψυχολογική βία αν οι αστυνομικοί που θα μας ελέγξουν δεν αναγνωρίζουν ότι η ταυτότητά μας μπορεί να μην ταιριάζει στην εμφάνισή μας.
Όσα από εμάς έχουμε κανένα, δύο ή παραπάνω φύλα, δεν ανήκουμε σε αυτό το ισοπεδωτικό δίπολο, δεν έχουμε χαρτιά που να επιβεβαιώνουν το πραγματικό μας όνομα ή απλά η εμφάνισή μας δε συνάδει με την αναμενόμενη είμαστε στο έλεος της αστυνομίας. Μίας αστυνομίας που έχει τρεις χιλιάδες νέα, ελάχιστα εκπαιδευμένα μέλη και μακρύ ιστορικό βίας απέναντί μας. Όλα αυτά επειδή δεν ταιριάζουμε στα πρότυπα της σισ-ετεροκανονικότητας, μιας σισ-ετεροκανονικότητας που μας θέλει εξουδετερωμένα, στρέιτ και εντός του κοινωνικά αποδεκτού δίπολου των φύλων.
Καλούμε την κυβέρνηση να αναλογιστεί τις επιπτώσεις των μέτρων της στις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένων των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, των αστέγων, αναπήρων, οροθετικών, σεξεργατριών/σεξεργατών, προσφύγων, των ατόμων που αντιμετωπίζουν ενδοοικογενειακή βία, των απόρων. Ειδικά για τα άτομα που φέρουν πολλές από αυτές τις ταυτότητες, είναι επιτακτική ανάγκη να λάβουν την υποστήριξη της πολιτείας, ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας.
Ζητάμε ίση πρόσβαση σε ένα επαρκώς στελεχωμένο και εξοπλισμένο σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, πρόνοια για τη στέγαση και την ασφάλεια των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού ανεξάρτητα από το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα, την έκφραση και τα χαρακτηριστικά φύλου, την οικονομική κατάσταση, το καθεστώς ασύλου. Ζητάμε να γίνουν ουσιαστικές κινήσεις για συνεχή, συμπεριληπτική ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση των αρχών και των σωμάτων ασφαλείας σε θέματα σεξουαλικότητας και ταυτότητας φύλου που επηρεάζουν τις ζωές χιλιάδων, σε συνεργασία με την Κοινωνία των Πολιτών. Να μην ξεχαστούν οι αποκλεισμοί που ζούμε όταν η κρίση περάσει. Σε αυτή την απειλητική για τη ζωή όλων μας συγκυρία, απαιτούμε να προστατεύσει η πολιτεία και τη δική μας ζωή.