Κυρία πρόεδρε ,

Κυρίες βουλεύτριες,

Κύριοι βουλευτές,

Αγαπητοί προσκεκλημένοι,

Η Colour Youth ξεκίνησε πριν 6 χρόνια και αποτελεί αναγνωρισμένο σωματείο για την εκπροσώπηση της λεσβιακής, ομοφυλοφυλικής, αμφισεξουαλικής, τρανς και queer νεολαίας της πόλης μας. Τα τακτικά μέλη της Colour Youth αποτελούν αποκλειστικά νέα ενήλικα άτομα κάτω των 30 ετών, ενώ κανένα άτομο, σύμφωνα με το καταστατικό μας, δεν έχει το δικαίωμα να κρατήσει την ίδια διοικητική θέση για πάνω από δύο χρόνια.  

Η Colour Youth οραματίζεται έναν κόσμο στον οποίο η σεξουαλικότητα, η ταυτότητα και η έκφραση φύλου, τα χαρακτηριστικά φύλου και τα σώματα στην ποικιλία τους μπορούν να εκδηλωθούν και να εκφραστούν χωρίς το φόβο της κριτικής, της περιθωριοποίησης και της βίας. Σε αυτό τον κόσμο όλα εμείς τα νέα άτομα θα μπορούμε ελεύθερα να συμμετέχουμε χωρίς διακρίσεις σε κοινότητες και κοινωνίες, ώστε να μπορούμε να ανταποκριθούμε στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας, απολαμβάνοντας σεβασμό και θετική αναγνώριση.

Τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα νέα ΛΟΑΤΚΙ άτομα σήμερα είναι πολλά.

Σαφέστατα, θεωρούμε πως τα πιο βασικά προβλήματα είναι η έλλειψη ασφαλούς στέγης και η ανεργία. Πολύ συχνά αυτά είναι αλληλένδετα.

Τα μέλη της κοινότητας αντιμετωπίζουν όλες τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα άλλα νέα άτομα, όμως αυτές διασταυρώνονται και με τις διακρίσεις που βιώνουν τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Πολύ συχνά τα νέα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα έρχονται αντιμέτωπα με εκδίωξη από τη στέγη τους όταν αποκαλύπτουν ή αποκαλύπτεται ακούσια η ταυτότητά τους στο οικογενειακό περιβάλλον. Πολλά είναι τα άτομα που μέσω αυτής της οδού είτε μένουν άστεγα είτε συνεχίζουν να ζουν σε μη ασφαλές περιβάλλον.

Στην Ελλάδα αποτελεί ντροπή το ότι δεν υπάρχουν ξενώνες φιλοξενίας που να εξειδικεύονται στη φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και δεδομένων των έντονων διακρίσεων και του συχνότατου εκφοβισμού τα περισσότερα άτομα δεν νιώθουν ασφαλή να φιλοξενηθούν σε άλλες εγκαταστάσεις. Εντονότερο είναι το πρόβλημα και σε ό,τι αφορά τους νέους και νέες ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσφυγες, αφότου στην περιφέρεια Αττικής -στην οποία διαμένει η πλειοψηφία τους-, παρά τη δέσμευση του κράτους να παρέχει ειδική προστασία σε πρόσφυγες που βιώνουν πολλαπλές διακρίσεις, δεν υπάρχει ξεχωριστή δομή φιλοξενίας για ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που έχουν λάβει άσυλο στην Ελλάδα.

Στο κομμάτι της εργασίας,παρότι υπάρχει νόμος που προστατεύει την αρχή ίσης μεταχείρισης ήδη από το 2004 (σήμερα ο επεκταθείς Ν. 33 34/2016), συνεχόμενες έρευνες τουΟργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EU Fundamental Rights Agency – FRA) επιβεβαιώνουν πως η ανεργία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων είναι αρκετά υψηλότερη. Η πολιτεία έχει φανεί ουσιαστικά ανίκανη να εφαρμόσει την αρχή της ίσης μεταχείρισης, με προεξάρχουσες τις διακρίσεις βάση ταυτότητας και έκφρασης φύλου. Τα πράγματα γίνονται αρκετά πιο δύσκολα όσον αφορά τις νέες ΛΟΑΤΚΙ+ γυναίκες και ιδιαίτερα τις νέες τρανς γυναίκες. Η γυναικεία ανεργία παραμένει υψηλότερη από την αντίστοιχη των αντρών και υπάρχει καταγεγραμμένη μέση μισθολογική διαφορά ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες. Πολλά νέα ΛΟΑΤΚΙ άτομα καταφεύγουν στη σεξουαλική εργασία για να επιβιώσουν, αλλά ακόμα κι αυτή καθίσταται σχεδόν αδύνατη λόγω των παράλογων προϋποθέσεων και της αστυνομικής καταστολής.

Πέρα από τα παραπάνω προβλήματα, έντονη εξακολουθεί να είναι και η βία που υφίστανται τα νέα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Σύμφωνα με συνεχείς εκθέσεις του Δικτύου Καταγραφών Ρατσιστικής Βίας αλλά και της ίδιας της οργάνωσής μας, η βία που δέχονται τα μέλη της κοινότητας είναι σε ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά και εμφανίζεται σε πολλούς τομείς της ζωής τους: στο σχολείο, στο δρόμο, στον οικογενειακό χώρο και στο χώρο της υγείας.

Τέλος, σοβαρό πρόβλημα της νεολαίας θεωρούμε πως αποτελεί η συνεχής υποβάθμιση των ελληνικών πανεπιστημίων και της εν γένει εκπαίδευσης. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση χαρακτηρίζεται από ελλιπή χρηματοδότηση, αναξιοκρατία και την λήψη αποφάσεων που αφενός δεν στηρίζονται σε ακαδημαϊκά κριτήρια, αφετέρου λαμβάνονται ερήμην των φοιτητριών και φοιτητών. Τα παραπάνω οδηγούν στην υπονόμευση της ποιότητας της εκπαίδευσης και την απαξίωση των ελληνικών πανεπιστημίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων αποφάσεων που μακροπρόθεσμα πλήττουν όλη την ελληνική κοινωνία, είναι η πρόταση της συγχώνευσης του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας με άσχετα τμήματα στο υπό ίδρυση Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.

Ολοκληρώνω με τις προτάσεις μας.

Πάγια άποψη της Colour Youth είναι πως οι περισσότερες οργανώσεις νεολαίας στην Ελλάδα, που θα έπρεπε να αποτελούν και τον πυρήνα της ενδυνάμωσης της ίδιας της νεολαίας, εν πολλοίς διοικούνται από πολιτικά κόμματα ή από άτομα που δεν ανήκουν στη νεολαία. Συνεχώς παρατηρούμε συζητήσεις που γίνονται για τη νεολαία, με τη νεολαία να απουσιάζει.

Ένα θετικό πρότυπο είναι το Κοινό Συμβούλιο Νεολαίας του Συμβουλίου της Ευρώπης (Joint Council on Youth of the Council of Europe), το οποίο αποτελείται από εκπροσώπους κυβερνήσεων και εκπροσώπους οργανώσεων νεολαίας και λειτουργεί ως σύστημα «συνδιαχείρεισης» (co-management). Μια αντίστοιχη δομή που δίνει το δικαίωμα σε εκπροσώπους νεολαίας να θέτουν προτεραιότητες, να χαράσσουν πολιτικές, και να επιβλέπουν την εφαρμογή τους πρέπει να καθιερωθεί σε εθνικό επίπεδο για να επιτευχθεί η ουσιαστική συμμετοχή των νέων σε όλα τα επίπεδα.

Θεωρούμε πως προτεραιότητα θα πρέπει, επίσης, να αποτελέσει το να ξεχωρίσουν ποιες ομάδες είναι πραγματικά αντιπροσωπευτικές των νέων και να υποστηριχθούν με δεδομένη την έλλειψη εμπειρίας τους σε διοικητικά ζητήματα. Θεωρούμε πως οργανώσεις νεολαίας θα πρέπει να αποτελούν οι οργανώσεις των οποίων τα τακτικά μέλη αλλά και το διοικητικό προσωπικό θα αποτελούνται αποκλειστικά από άτομα της νεολαίας, κάτω των 30 ετών. Θεωρούμε, στη συνέχεια, σημαντική τη δημιουργία μητρώου οργανώσεων νεολαίας και όχι απλώς οργανώσεων που “ασχολούνται με Νέους”. Ζητάμε να μη γίνεται καμία συζήτηση για εμάς χωρίς εμάς. Την ενδυνάμωση της νεολαίας θα πρέπει να αναλάβει ηγετικά η ίδια η νεολαία.

Ανάμεσα στις δομές που θεωρούμε σημαντικό να υποστηριχθούν για την υλοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής είναι:

  1. Ξενώνες φιλοξενίας νέων ατόμων αλλά και εξειδικευμένοι ξενώνες φιλοξενίας νέων που αντιμετωπίζουν πολλαπλές διακρίσεις. Θα πρέπει επιτέλους να υπάρξει ξενώνας για νέα άστεγα ΛΟΑΤΚΙ άτομα.
  2. Κέντρα νεότητας στις μεγαλύτερες πόλεις που θα παρέχουν στέγη για συλλογικότητες νέων αλλά και για τις δράσεις τους.
  3. Γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης εξειδικευμένες στα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νέα άτομα (θεωρούμε απαραίτητη την επαναχρηματοδότηση από το κράτος της γραμμής ψυχολογικής υποστήριξης νέων ΛΟΑΤΚΙ 11528, η χρηματοδότηση της οποίας διακόπηκε απότομα από την τότε Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς).

Τις παραπάνω δομές θα πρέπει να αναλάβουν να διοικούν και να διαχειρίζονται νέα άτομα και να σταματήσει να αντιμετωπίζεται η νεολαία ως μία ξένη ομάδα στόχος..

Είμαστε στη διάθεση κάθε φορέα για διάλογο και συνεργασία και είμαστε εδώ όχι απλά για να μιλήσουμε για τους νέους, τις ανάγκες και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, αλλά γιατί είμαστε τα νέα άτομα της χώρας.

Ευχαριστούμε.