Κάθε είδους ανακοίνωση που απευθύνεται σε πλήθος ατόμων πρέπει να είναι εκτός από λεκτική και οπτική.

Σε ομαδικές συζητήσεις το ιδανικότερο είναι όλα τα άτομα να είναι σε κύκλο και το ένα μετά το άλλο να παρουσιάζει τον εαυτό/την εαυτή του. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι το κάθε άτομο που παίρνει το λόγο να λέει το όνομά του.

Κάθε συνάντηση να γίνεται κατά το δυνατόν σε καλά φωτισμένο και ήσυχο χώρο. Οι συμμετέχοντες να φροντίζουν να αποφεύγονται οι θόρυβοι και να μιλούν όλοι δυνατά και καθαρά.

Οι θέσεις πρέπει να τοποθετούνται με τέτοιον τρόπο, που να μπορούν όλα τα συμμετέχοντα άτομα να έχουν οπτική επαφή μεταξύ τους. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα στα μέλη που χρησιμοποιούν τη χειλεοανάγνωση να συμμετάσχουν πλήρως στη συζήτηση.

Όταν απευθυνόμαστε σε κάποιο άτομο με δυσκολία στην ακοή το κοιτάμε καταπρόσωπο. Μιλάμε καθαρά και με μετριασμένο ρυθμό, ώστε να μπορεί να διαβάσει τα χείλη μας. Να αποφεύγονται η υπερβολή και ο στόμφος στο λόγο μας, καθώς και οι χειρονομίες (που δεν θα κάναμε αν μιλούσαμε σε κάποιο άτομο χωρίς δυσκολία στην ακοή).

Σε περίπτωση που ένα άτομο υποβοηθείται από διερμηνέα, απευθυνόμαστε απευθείας στο ίδιο και όχι στη/στο διερμηνέα. Να αποφεύγονται εκφράσεις που υποχρεώνουν τη/το διερμηνέα να μεσολαβεί ανάμεσα σε εμάς και στο άτομο, εκφράσεις τύπου «πες του / πες της», «ρώτησέ τον / ρώτησέ τη».

Σε περίπτωση που μοιράζονται γραπτά κείμενα, των οποίων η ανάγνωση εκείνη τη στιγμή είναι απαραίτητη για τη συμμετοχή των μελών στην εκάστοτε δράση, καλό είναι να διατίθενται και σε εναλλακτική μορφή, όπως κείμενα με μεγεθυμένη γραμματοσειρά ή σε γραφή Braille (αν υπάρχει η δυνατότητα). Εάν αυτό δεν είναι δυνατόν, πρέπει τουλάχιστον να διαβάζονται δυνατά. Εάν πρόκειται για πληροφορίες που προορίζονται να διαβαστούν έξω από το πλαίσιο της συνάντησης, πρέπει να διατίθενται σε ηλεκτρονική μορφή.

Να φροντίζουμε ώστε όλα τα άτομα να είναι εξοικειωμένα με τη έξοδο του χώρο, τον εξοπλισμό και τη θέση των επίπλων.

Να αντιμετωπίζεται με απόλυτη εχεμύθεια οτιδήποτε έχει να κάνει με την αναπηρία κάποιου ατόμου και να μην αναφερόμαστε σε αυτήν χωρίς την άδειά του.

Πάντα, όταν ένα άτομο προσφέρεται να βοηθήσει ένα άτομο με αναπηρία, να ρωτά τι θα βοηθήσει περισσότερο και να ζητά οδηγίες, μιας και η στήριξη που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος με αναπηρία μπορεί να είναι πολύ διαφορετική από αυτή που θα χρειαστεί κάποιος άλλος με την ίδια αναπηρία.

Να μη δημιουργούνται κείμενα με γράμματα κάτω των 12 στιγμών.

Να αποφεύγεται η έμφαση με italics, αντ’ αυτού να προτιμούνται τα bold.

Να χρησιμοποιούνται γραμματοσειρές Sans Serif, όπως π.χ. οι Arial, Calibri, Liberation Sans, Verdana.

Να αποφεύγεται η χρωματική κωδικοποίηση σε διαγράμματα, να συνδυάζεται πάντα με άλλες πληροφορίες, όπως σχήματα και να χρησιμοποιούνται μόνο έντονες χρωματικές αντιθέσεις. Εν γένει, οι συνδυασμοί κόκκινο-μπλε, ή κίτρινο-μπλε είναι πιο ασφαλείς. Να αποφεύγονται οι αντιθέσεις κόκκινο-πράσινο!

Τα βίντεο και οι προβολές της ομάδας πρέπει κατά το δυνατόν να συνοδεύονται από ελληνικούς υπότιτλους για άτομα με προβλήματα ακοής ή τουλάχιστον από απλούς ελληνικούς υπότιτλους.

Να χρησιμοποιούνται βοηθήματα που διευκολύνουν τη μετάδοση πληροφοριών μέσω οπτικών καναλιών (π.χ., παρουσιάσεις με πολυμέσα, διαφάνειες, γραφήματα, διαγράμματα, εικόνες, φωτογραφίες).

Να υπάρχει πάντα σε γραπτή μορφή το καινούργιο ή άγνωστο λεξιλόγιο, ώστε να γίνεται αντιληπτό από μέλη που δε χρησιμοποιούν προφορικές μορφές επικοινωνίας.

Ό,τι παρουσιάζεται σε διαφάνειες ή παρουσιάσεις πρέπει να διαβάζεται δυνατά και οι εικόνες να συνοδεύονται πάντα από περιγραφή.

Να υπάρχουν διαθέσιμα ηλεκτρονικά αντίγραφα από το υλικό που παρουσιάζεται ή/και αντίγραφα από κάθε παρουσίαση Powerpoint. Κάθε γραπτή πληροφορία πρέπει να παρέχεται και σε ηλεκτρονική μορφή, ώστε να είναι δυνατή η ανάγνωσή της από πρόγραμμα φωνητικής ανάγνωσης.

Να επιτρέπεται στα άτομα να καταγράφουν τις παρουσιάσεις για προσωπική χρήση.

Ιδανικά πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα για διερμηνεία σε νοηματική γλώσσα.

Οποιαδήποτε σήματα χρησιμοποιούνται στους χώρους της οργάνωσης πρέπει να συνοδεύονται από αντίστοιχη σήμανση σε γραφή Braille ή με ανάγλυφα γράμματα, σε ύψος εύκολα προσβάσιμο από όλους.

Σε κάθε περίπτωση όπου κάτι προβλέπεται να αγγίζεται από τα άτομα μιας συνάντησης, πρέπει να βρίσκεται σε θέση και ύψος που φτάνει μία/ένας χρήστης αμαξιδίου.

Η οργάνωση οφείλει να επιλέγει για τις δράσεις της χώρους κατά το δυνατόν προσβάσιμους σε χρήστες αμαξιδίου, δηλαδή: χώρους όπου η πρόσβαση δε γίνεται από σκάλες ή έχοντες αρκούντως μεγάλους ανελκυστήρες, με όσο το δυνατόν λιγότερες και ιδανικά καθόλου αλλαγές επιπέδου, με τουαλέτες κατάλληλες για ΑμεΑ.

Κάθε ανακοίνωση για δράση της οργάνωσης να συνοδεύεται από πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση του επιλεγμένου χώρου όσον αφορά τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Κατέβασε το κείμενο θέσεων της Colour Youth – Κοινότητας LGBTQ Νέων Αθήνας για την Προσβασιμότητα σε pdf ΕΔΩ.